JAK POWSTAŁA BETAŃSKA MISJA WSPIERANIA KAPŁANÓW - s. Gabriela
Pragnę podzielić się świadectwem, w jaki sposób modlitwa za kapłanów, a zwłaszcza adoracja Najświętszego Sakramentu przemienia moje spojrzenie na kapłaństwo, ukazuje jego piękno i pobudza do modlitwy za kapłanów. Należę do Zgromadzenia Sióstr Rodziny Betańskiej, którego szczególnym charyzmatem jest modlitwa za kapłanów. Ponad 20 lat temu, gdy posługiwałam jako zakrystianka, miałam możliwość zetknąć się bezpośrednio z kapłanami. Poznawałam ich apostolstwo i związane z nim trudności i niezrozumienia.
Postanowiłam wtedy, aby każdego dnia ofiarować za nich godzinę adoracji Najświętszego Sakramentu. Przychodząc na codzienne spotkania z Jezusem Eucharystycznym mijałam spowiadających kapłanów. Starałam się omadlać ich posługę, posyłając moją modlitwę do konfesjonałów, a także wszędzie tam, gdzie każdego dnia udają się kapłani, aby byli prowadzeni i ochraniani Bożą mocą. W czasie adoracji Pan odsłaniał przede mną piękno kapłaństwa, kim naprawdę jest kapłan. Myślę, że pozwolił mi spojrzeć jakby swoimi oczyma na kapłanów – jak my – słabych i grzesznych ludzi, a jednak obdarowanych przez Niego potężną mocą z wysoka. Zrozumiałam, jak wiele potrzeba naszej modlitwy za kapłanów, o ich wytrwałość i świętość, ale także o ochronę od zła. Zapragnęłam tym doświadczeniem podzielić się z innymi, rozszerzyć nasz betański charyzmat modlitwy na szerszy krąg ludzi.
I tak właśnie, na modlitwie adoracyjnej, powstała Betańska Misja Wspierania Kapłanów, która dziś obejmuje modlitewną ochroną ponad 7 tys. kapłanów – bo tyle osób zadeklarowało modlitwę za konkretnego kapłana przez całe swoje życie.
Jezus każdego dnia pozwala coraz mocniej i głębiej odkrywać skarb kapłaństwa. Dziś dziękuję Bogu, że mogę doświadczać mocy kapłańskiego błogosławieństwa, dotknąć w kapłanie żywego Jezusa, który przez kapłańskie dłonie karmi mnie swoim Słowem i Ciałem, przebacza grzechy, umacnia i błogosławi w codzienności. Dziękuję Bogu, że stawia w moim życiu kapłanów, którzy głosząc Jego Słowo z wiarą i mocą Ducha Świętego, dotykają mojego serca i otwierają na działanie Bożej łaski. Dziś wiem, że moim powołaniem jako siostry jest także kochać kapłaństwo i dzielić się tym z innymi.
